Wat motiveert ons om te coachen, om andere mensen te begeleiden op een stukje van hun pad? Wie of wat roept ons? Wat hebben we nodig om uit te blinken en te schitteren als coach? Vooral verbinding, liefde en moed, aldus Ien G.M. van der Pol. Durf jij te schitteren? Ien van der Pol is een zeer gepassioneerd opleider met veel liefde voor mensen en voor het coachingsvak en winnaar van de NOBCO Quality Award 2022.
Spiritualiteit …
Een professionele coach kan zich door middel van zelfreflectie naar binnen richten en bij zichzelf naar binnen kijken. Tegelijkertijd weet hij zich verbonden met en ervaart zichzelf als deel van iets groters. Er zijn vele woorden voor ‘het grote geheel’: het universum, god, het grote geheim, verlichting, het al, het mysterie enzovoort. Hoe je het ook noemt of juist geen woorden geeft, je kent de ervaring van spiritualiteit. Alles wat wij mensen, en dus ook coaches, doen vindt zijn weerklank in iets wat groter is dan wij kunnen bevatten.
Ons vermogen tot spiritualiteit, tot verbondenheid met het grotere, ligt in het besef dat polariteiten niet zonder elkaar kunnen, dat ze een geheel zijn, en dat jij deel uitmaakt van een onbegrensde essentie. Spiritualiteit brengt je in contact met de diepste bron van alles: de universele Liefde die niet hoeft te begrijpen om toch te weten. Het is ons vermogen om fenomenen toe te laten en ermee te werken zonder ze te kunnen of willen duiden. Je voelt je verbonden met zowel je eigen diepste essentie als met de universele essentie.
Spiritualiteit ervaren raakt aan je diepste eigenwaarde, de waarde van jouw existentie in verbondenheid met het grotere geheel. Diepe verbondenheid in grote vrijheid. Dan voel je jouw essentie; de universele liefde; die staat van Zijn die imperfectie insluit. Als je deze eenheid, deze verbondenheid kunt voelen, kun je door jouw bezieling van grote waarde zijn voor de groei en heelwording van je cliënt. Maar pas op… Ook spiritualiteit kent een valkuil: doorschieten naar zweverigheid.
… aan de keukentafel
De uitdaging om zweverigheid te voorkomen, ligt in onze verbondenheid met de aarde. Ik noem dat ‘spiritualiteit aan de keukentafel’. De professionele coach weet zijn ‘verlichting’ te verbinden met het aardse. In zijn verbondenheid met het universum weet hij zich tegelijkertijd stevig geaard. Dit is zelfs voelbaar in je lichaam; als je staat, voel je als het ware de grond onder je voeten.
Iemand die goed geaard is, wordt nooit zweverig. Hij is geworteld, ook als hij in spirituele verbinding staat met ‘iets groters dan hemzelf’. Hij is rustig en vol vertrouwen, er is geen angst voor het niet-weten, hij kent de wanhoop, maar ook het vervuld zijn. Hij kent de pijn van verdeeldheid, maar ook de heilzame heelheid. Hij is zich ervan bewust dat er een onbewuste is en hij is nieuwsgierig. Als je jouw essentie, jouw mens-zijn in de wereld, in verbinding met het grotere kunt ervaren, wordt jouw bestaansrecht bevestigd, dan weet je jouw plek en neem je die in. Dan wil het leven geleefd en gevierd worden.
Wanneer we de hemel met de aarde, spiritualiteit met het aardse, oftewel fenomenologie met empirie kunnen verbinden, verandert persoonlijk leiderschap in persoonlijk meesterschap. Dan kun je cliënten helpen hun mens-zijn te ontdekken in zichzelf en in de wereld en tot volle ontplooiing en zingeving te komen in het leven.
Een daad van liefde
Coachen is een daad van liefde. De liefde waar we het hier over hebben is de universele, onvoorwaardelijke liefde; niet verliefdheid. Het is de Liefde met een hoofdletter.
Spiritualiteit heeft alles te maken met liefde. Mensen die een spirituele of mystieke ervaring hebben gehad, kunnen dit beamen. Bij een spirituele ervaring wordt een bijna te grote vorm van universele liefde gevoeld, te groot voor het lijf. Liefde is een staat van zijn, een verbindende energie die insluit. Liefde stelt ons in staat om werkelijk het contact en de relatie met de ander aan te gaan, waarbij het eigenbelang wordt overstegen.
Coachen is een professie van liefde: vanuit liefde voor je eigenheid, je eigen bestaan en plek in de wereld, kun je liefde voor het vak opbrengen, liefde voor de medemens die bij jou komt. Vanuit liefde en respect kun je de ander confronteren en een spiegel voorhouden. Vanuit liefde kun je als coach de condities scheppen waarin de cliënt kan groeien en zijn doelen kan bereiken.
Jezelf ontwikkelen betekent heel worden, je essentie vinden, liefde toelaten, nieuwsgierig, niet-oordelend aanwezig zijn, verbonden zijn en creativiteit laten stromen. Professionele coaches faciliteren de persoonlijke ontwikkeling van hun cliënten en zijn nooit klaar met hun eigen ontwikkeling. Het is een reis met een richting, maar zonder eindpunt.
Succes nemen en durven
Wat wil jij bereiken als coach? Wanneer weet jij dat je succesvol bent? En hoe ga je dat vieren? Kun je ervan genieten, van de weg erheen en van het resultaat?
Succes is een lastig woord in Nederland en succes willen hebben is dat helemaal. De meesten van ons zijn opgevoed met mantra’s als ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’, ‘bescheidenheid siert de mens’ en dergelijke bezweringen. Wie zijn hoofd boven het maaiveld uitsteekt, wordt onherroepelijk neergemaaid. ‘Wie denk je wel dat je bent?’ We horen zogenaamd niet naar succes te streven en eigenlijk horen we het ook niet fijn te vinden.
Moeite hebben of zelfs in conflict raken met succes kan ook op een dieper niveau te maken hebben met in conflict komen met de loyaliteit aan het gezin van herkomst. Wie ben ik dat ik succesvol mag zijn als mijn ouders zo moesten ‘ploeteren’? Succesvol zijn heeft te maken met overgave aan het leven zoals het zich voor jou aandient.
Iemand die succes heeft en dit uitbundig profileert, krijgt aandacht, zowel positieve als negatieve. Succes heeft dus ook, net als alles, een keerzijde: het risico op afwijzing, kritiek, vaak gedreven door jaloezie. Hier heeft de angst voor succes mee te maken. We vinden het moeilijk om succes te hebben en ervan te genieten. En wat gaan we dan doen? We gaan onze prestaties kleineren, bagatelliseren zelfs.
Wat doe ik nou helemaal?
Ik hoor zo vaak dat coaches zich kleiner maken dan nodig is. Ik hoor coaches zo vaak een aantal sterk relativerende uitspraken doen. Misschien herken je er een paar:
– Ach, wat doe ik nou helemaal?
– Ik heb alleen maar geluisterd.
– Ik faciliteer alleen maar.
– Iederéén noemt zich tegenwoordig coach!
– Ik heb helemaal niets gedáán!
– Ik heb helemaal niet meer aan het schema gedacht.
En dit zijn ook leuke en veelgehoorde verzuchtingen:
– Ik ben nog niet goed genoeg, ik moet verder studeren, meer diploma’s halen.
– Ik wil nog meer technieken leren, ik heb nog meer modellen nodig.
O ja???
Als je een professionele coach bent, heb je de fundamenten van het vak goed bestudeerd en heb je een degelijke opleiding en deskundige training gevolgd. Je hebt de opgedane kennis en kunde geïntegreerd tot wijsheid, met jouzelf als instrument. Je cliënten komen niet voor je schema’s en modellen, ze komen voor JOU!
Wees niet bang voor succes, beleef het ten volle en verbind het met de stilte en nederigheid die erbij horen, wat voorkomt dat je naast je schoenen gaat lopen. Je dient de wereld niet door jezelf kleiner te maken. Schitteren mag. En je mag je kracht én je kwetsbaarheid laten zien. Falen bestaat niet; groeien gaat gepaard met vallen en opstaan. Als je net iets vaker opstaat dan je valt, kun je door. Succes is niet afhankelijk van de goedkeuring van anderen maar van de goedkeuring en acceptatie van jezelf. Succes is de twijfel, de faalangst en de angst voor afwijzing voorbij.
Besef alsjeblieft dat je als professionele coach beoefenaar bent geworden van het mooiste vak ter wereld: het beroep waarbij je in staat bent een ander zijn eigen problemen te laten oplossen, een ander in beweging te brengen, een ander te laten groeien in persoonlijke en professionele ontwikkeling. Onderschat je eigen competentie niet, je hebt meer impact dan je weet. Je bent als professionele coach zo waardevol en betekenisvol voor je cliënt. Dus ben maar trots op je vak en draag dat uit. Vier de resultaten die je bereikt voor jezelf en voor je cliënten.
De wereld heeft coaches nodig
Jezelf ontwikkelen betekent dat je bijdraagt aan de ontwikkeling van het grotere geheel om jou heen. Wees trots op de bijdrage die jij levert aan een betere wereld; er is genoeg werk, de wereld heeft coaching nodig. We barsten van de elektronische gadgets om het ons gemakkelijk te maken, maar we hebben steeds minder tijd en meer stress dan ooit! Steeds meer mensen raken burn-out. We zijn altijd en overal bereikbaar, maar we kunnen nog steeds niet écht met elkaar communiceren, de ander écht bereiken. Sommige mensen hebben alles bereikt, maar zijn iets essentieels in hun leven kwijt: ze zijn zichzelf kwijtgeraakt. De wereld heeft coaching nodig.
Jij bent leverancier van een schaars goed: echte aandacht en tijd voor de ander is schaars geworden, zelfs in de zorg. We moeten ‘multitasken’, zogenaamd alles tegelijk kunnen, maar niemand kan alles tegelijk. We worden alleen maar door alles tegelijk afgeleid: continu onderbroken door e-mails, telefoon, Facebook, Twitter, sms, WhatsApp. Terwijl we allemaal weten dat je met aandacht en concentratie veel meer voor elkaar krijgt. Ons brein is niet ingesteld op ‘alles tegelijk’.
Organisaties besteden over het algemeen veel aandacht aan ratio en actie. Er moet meer gepresteerd worden met minder mensen in steeds minder tijd. Het is niet zo gek dat steeds meer mensen uitgeput raken.
Ik zie dit ook op grotere schaal in de wereld: door het ongebreideld verbruiken van grondstoffen, door verbranding en giftige uitstoot en door het kappen van bossen, verslechtert het milieu dermate dat onze leefomgeving wordt bedreigd. Onze natuurlijke hulpbronnen worden schaarser terwijl er steeds meer mensen op de wereld zijn. Ondanks de miljarden aan steun en hulp, is er nog steeds een jammerlijke tweedeling in de wereld: oost en west, arm en rijk. Er sterven nog steeds miljoenen mensen van de honger. We zijn onszelf en de wereld aan het uitputten.
Als deze ontwikkelingen zo doorgaan, krijgen we steeds vaker te maken met zowel de individuele pijn van mensen, zoals uitputting, burn-out, psychische kwalen, als met de collectieve pijn van de mensheid als geheel zoals klimaatverandering, droogte, armoede, overstromingen, schaarste en opstand van mensen die de tweedeling niet langer kunnen verdragen. De wereld heeft coaches nodig (én betere leiders!).
Durf te schitteren!
Coachen als beroep is maatschappelijk dus uitermate relevant. De wereld heeft coaches nodig, mensen die hun dromen waar durven maken, mensen die écht kunnen luisteren en bij de ander kunnen aansluiten; mensen die juist níét op alle vragen antwoorden hebben en toch sterk blijven staan in het niet-weten; mensen die nieuwsgierig zijn en de juiste vragen kunnen stellen.
De wereld heeft professionele coaches nodig zoals jij, die anderen in beweging kunnen brengen. Mensen zoals jij die anderen begeleiden op hun reis naar heelheid. Mensen zoals jij die er domweg kunnen zijn … voor anderen én voor zichzelf. Wees niet bang om er te staan. Durf je succes te nemen, inclusief de schaduwzijde (die volgt je toch wel!). Zet je essentiële zijnskracht, jouw authentieke zelf in en inspireer anderen hetzelfde te doen.
Zo krijgt jouw beroepsuitoefening betekenis voor iedereen die jij coacht, voor de wereld om je heen.
‘Durf te schitteren en deel je successen, je kennis, kunde en wijsheid. Delen is vermenigvuldigen’
Bron: Coachlink Magazine
