Jane Alice Coerts is auteur van het boek Van burn-out naar levenszin. Leiderschap en vitaliteit zijn de gebieden die haar hart hebben. Mensen omschrijven haar als bevlogen, inspirerend, kundig, en veelzijdig. Jane is opleider, spreker, auteur, systemisch organisatiecoach en therapeut en eigenaar van Stream – Leven en werken met passie, Ze is ook coauteur (samen met Hjort Veenbaas en Broekhuizen) van De tekens verstaan (2017).
Tot 2000 werkte ik als onderzoeker en universitair docent bij de vakgroep Algemene Taalwetenschap van de Universiteit van Amsterdam. Ik deed onderzoek naar de grammaticale rol van gezichtsuitdrukkingen in de Nederlandse Gebarentaal. Het geoefende oog dat ik daarbij ontwikkelde, nam ik mee toen ik in 2000 – na mijn burn-out – besloot om het roer om te gooien. Vanaf die tijd ontwikkelde ik me tot opleider, systemisch coach en therapeut, lichaamswerker en begeleider van transities in organisaties.
Tijdens een opleiding ‘lichaamswerk’ kwam ik weer in contact met mijn intuïtie, of gutfeeling. Tijdens mijn jaren op de universiteit was die behoorlijk ondergesneeuwd geraakt. Ik weet nog hoe verbaasd en verrast ik was over de snelheid waarmee ze terugkeerde. Sindsdien is dat een belangrijke richtingaanwijzer voor me. Ze houdt me op het pad van mijn bestemming.
Het kostte me meer tijd om mijn hart te ontdooien. Om liefde toe te laten en het risico te durven lopen om gekwetst te worden. Om mezelf lief te hebben met alles erop en eraan: de kanten die ik in mezelf waardeer en mijn rafelranden. Ik heb gerouwd over wat ik heb gemist als kind en over verliezen waar ik veel te snel overheen was gestapt. Ik kreeg meer oog voor wat er wel was. Ik leerde terug te keren naar de plek die er voor me is en mijn autonomie in te zetten vanuit verbinding. Soms vlieg ik nog uit de bocht en weet: dit is onderdeel van het mens-zijn.
Meer en meer begin ik de vruchten te plukken van het pad dat ik loop, kan ik vriendelijk kijken naar mijn hardnekkige patronen of gevoelige plekken. Ik ben bereid en in staat mezelf te bevragen: Wat in mij wordt hier geraakt? Klopt dit beeld, of is het een oud verhaal? Hoofd, hart, lijf en roeping werken samen. Ik voel me heel.
Mijn eigen reis gebruik ik bij de begeleiding van mensen en organisaties. Ik heb een speciale affiniteit met leiderschaps- en vitaliteitsvraagstukken en het mag best complex zijn. Als zeiler weet ik dat de kortste weg naar het doel niet altijd de snelste weg is en dat windstilte of droogvallen soms nodig zijn om te reflecteren, te verteren, het materiaal weer op orde te brengen, tot rust te komen. Dat tegenwind nodig is om scherp te blijven, en een storm om de boel op te schudden en te herijken: wat is nu nodig om weer op koers te raken? Daar het licht op laten schijnen zodat het perspectief verruimt, het hart zich opent, beweging op gang komt of de ziel gevoed wordt.
In mijn werk put ik uit de volgende bronnen: systemisch werken (Nagy, Hellinger, Hjort, Veenbaas, Stam), Deep Democracy (Kramer, Beeley), hechtingstheorie/de levenscirkel (Bowlby, Kohlrieser, Fiddelaers-Jaspers, van Wielink), lichaamswerk (Spijksma, Weisfelt), EMDR/traumawerk (Van der Kolk, Porges, Ruppert), Diamond Approach (Almaas), enneagram (Palmer, Daniels, Riso, Hudson, Maitri).
