Elk jaar op 1 maart is het Nationale Complimentendag. Een complimentje geven als iets goed gaat! Dat doen we in de praktijk te weinig. We zien wel vaak wat fout gaat, maar veel minder wat er goed gaat. Jammer, want juist in deze uitdagende tijden kunnen we wel wat extra positivisme gebruiken!
Wat is voor jou het verschil tussen een compliment en een bedankje?
Tijdens trainingen komt deze vraag ook aan de orde. En dan vooral als een van de deelnemers zijn ‘medewerkers’ bedankt voor het harde werken en het feit dat dankzij hen de afdeling zo goed draait, wat natuurlijk vooral in het belang is van de leidinggevende.
Ben je er al uit wat het verschil is? Tijdens een van onze trainingen verwoordde een deelnemer het verschil heel treffend. Hij zei: ‘Bedanken is te vergelijken met het moment dat je na een maaltijd zegt “O, wat heb ik heerlijk gegeten, schat”. Terwijl een compliment aan de ander zou kunnen zijn: “Wat heb jij lekker gekookt”.’
‘Wat heb jij lekker gekookt!’
En daar zit de kern van het verschil. Het heeft met perceptie te maken. Bedanken doe je vanuit jezelf, complimenteren is voor de ander.
Waarom hebben wij moeite met het geven van een compliment? Terwijl in de praktijk het geven van een oprecht compliment een mooie manier is om de ander te motiveren. Kijk maar naar de volgende drie redenen die meestal worden voorgewend om geen compliment te geven:
- De focus van een leidinggevende. Als je alleen op de fouten van anderen focust, komen de complimenten niet makkelijk over je lippen. Dus verleg je focus ook naar de sterke punten van de ander.
- De persoonlijke overtuiging van de leidinggevende zelf. Je zult maar denken ‘van complimenten geven maak je mensen lui’ of ‘mensen worden achterdochtig als je ze een compliment geeft’. Of ‘ik geef nooit complimenten, want ik heb ze zelf ook niet nodig’. Mensen die dit soort overtuigingen in hun systeem hebben, zullen inderdaad zelden of nooit een compliment geven.
- De cultuur van het bedrijf, waarin ieder compliment als snel een cynische opmerking wordt. Bijvoorbeeld ‘wij zijn in ons bedrijf niet zo van de complimenten’ of de klassieker ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Je moet over een berg lef beschikken, wil je in zo’n bedrijf de cultuur doorbreken en gewoon dat compliment geven.
En dan het ontvangen. Sta je open voor een compliment? Ben je coachable? Dan kan een oprecht compliment je energie geven. Het kan je ook in een andere gemoedstoestand brengen.
Ik wil hier een pleidooi houden voor de kracht van het persoonlijke compliment. Het welgemeende compliment dat de gevoelige snaar raakt en dat de ander echt heeft ‘verdiend’. Geef een compliment oprecht, welgemeend en check of de ander je compliment ontvangt. Kleine moeite, groot plezier!
